Post by Austin Howard, MA, Radboud University. Austin was a member of the Portland State University Neuroscience Club and an enthusiastic Northwest Noggin volunteer!
LEARN MORE: From Hamlet to hemorrhaging
On the 12 of February three intrepid Noggineers assembled back in town, Gathertown. The occasion? The Hersenolympiade 2022 (Dutch for the ‘brain olympiade’ 2022).
READ POST IN ENGLISH: Gathertown, Gathertown and hear the tale of the Netherlandic Noggin
Dankzij de wereldwijde pandemie, nog niet voorbij, vond die leuke competitie die de neurowetenschap viert online plaats. Northwest Noggin was uitgenodigd om presentaties te houden/workshops te geven tijdens de pauzes, op een virtueel, zandrijk strand (in plaats daarvan sonden onze avatars rond een drankenkoeler naast hersenen in een vat.
LEARN MORE: Does intelligence require a body?
LEARN MORE: Not only in the brain
De organisatoren van de Olympiade waren zo vriendelijk om ons het strand te geven om te doen waar Noggin goed in is, namelijk mensen enthousiast maken over hun hersenen, de kunst en hoe de één de ander verrijkt. Organisatoren en participanten kwamen naar onze presentaties luisteren. Onze presentaties gingen over interdisciplinaire neurowetenschappen, wie wij zijn (de mens, maar ook Northwest Noggin), hoe we ontstaan zijn als organisatie en wat wij doen.
Vragen waren gesteld over hoe we mensen betrokken krijgen, hoe kinderen van vier tot vierentachtig hun eigen vragen stellen en daardoor de lessen creëren samen met ons. We lachten en kwamen akkoord: er is niks als een oprechte, eerlijke en elementaire vraag om je te forceren je af te vragen wat je echt weet.
Als je die vragen kunt beantwoorden, dan is het al bewijs dat alle partijen iets hebben geleerd. Deze win-win benadering is al lang een kenmerk van Noggin geweest, sinds het begin. Iedereen vond dit herkenbaar – het was de ervaring van verschillende docenten en vrijwilligers hier in Nederland en ook in andere landen.
De twee culturen
Het is natuurlijk zo dat in Nederland, zoals in veel andere landen, kunst en wetenschap vaak in hun eigen hokjes blijven op school en aan de universiteit en hogeschool. Dit ongepaste feit weerhoudt goede docenten er niet van om de ‘twee culturen’ te verenigen. Die twee culturen waren niet altijd twee, maar ooit één cultuur en één kunnen ze weer worden. Soms hebben we last van het hokjesdenken en hokjesmentaliteit, maar net zoals het water kunnen we dat ook tegenhouden.
LEARN MORE: An Update on C. P. Snow’s “Two Cultures”
LEARN MORE: Differences in creativity across Art and STEM students: We are more alike than unalike
LEARN MORE: Transdisciplinarity: letting arts and science teach together
LEARN MORE: Art for Art’s Sake?
The Power of Art
One teacher told us he always had pupils make clay brain models.
Het is niet alleen maar leuk om kunst van wetenschap en wetenschap van kunst te maken, maar ook buitengewoon nuttig, zoals de biografie van een Nobelprijswinnaar bewijs kan zijn. Eric Kandel (Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde, 2000) vertelde Scientfic American “Nothing I ever did…provoked my understanding of the brain as much as building that model did.” Hij had het over een brein dat hij moest maken van klei voor een tweedejaarsvak neuroanatomie. Niets was dus nuttiger voor hem dan het construeren van een brein met klei. Simpel maar krachtig. Boeiend, leuk en effectief – kunst en wetenschap in één. Twee halen, één betalen. 🙂
LEARN MORE: Eric Kandel: From Mind to Brain and Back Again
MAKE YOUR OWN: Northwest Noggin Neuroscience Art Projects
#showusyourbraincell
One of Noggin’s trademark activities is making brain cells out of pipe-cleaners in addition to making ‘found object’ art projects. In this spirit, I took a few minutes to make a ‘Dutch neuron’ for the occasion. What better way than to combine a few Dutch sweets which make perfect building blocks?
Cubes of licorice (drop) serve as the myelin sheaths over an axon, a mini stroopwafel (“syrup-waffle”) is the soma (or cell body), while the axon terminals and dendrites are made of sprinkles (known as hagelslag, or “hailstorm” in the Netherlands or muizenstrontjes, literally “mouse droppings (!),” in Belgium).
FUN FACT: The hagelslag I chose is white, anise-flavored and indeed resembles hail…though of course I could have used brown ones (if I’d had a whiter background) which really do resemble mouse droppings! I’m sure many of you could do a lot better, so please…. #showusyourbraincell (and we’ll share!).
LEARN MORE: Reconnecting Our Brains, One Cell at a Time
LEARN MORE: Make your own “found object brain cell!
LEARN MORE: Make your own pipe cleaner neuron!
LEARN MORE: Action and Potential!
Next steps
Who knows, maybe a Netherlandic Noggin will spring up!
Dramatische doelen dus in de Lage Landen? Misschien niet zo ambitieus – we hebben veel steun gekregen van iedereen, leuke vragen en ideeën over hoe we samen kunnen werken om meer te delen. Ik ben zelf alumnus van de Radboud Universiteit en hier in Nijmegen hebben we het geweldige Donders instituut voor brein en cognitie en één van de meerdere Max Planck Insituten, dat voor psycholinguïstiek waar ik ooit stage heb gelopen. We hebben veel enthousiasme gezien van mensen die in Amsterdam werken. Misschien komt er een samenwerking van om meer outreach te doen. Als alles goed gaat, misschien een Nederlandse ‘Noggin’ (onze naam, Noggin, betekent ook kop in het Engels) en veel breinen in België. Misschien innerveren we heel Europa.
Maybe the Netherlands (and Belgium, I hope) will be the newest connections in the Noggin network. Keep up to date with Noggin and be in touch if you’d like to set up something similar in your country. It’s better to have legs than roots and it’s great to grow in connections, wherever you are.
